Jest taki jeden, co bardzo bym chciała się mu podobać.

Myślę o nim zanim zasnę i wtedy nie mogę spać z tego powodu też.

Na przykład: słucham, jak mi mówi jaka jestem ładna i że mam nogi fajne, bo parzyste, lecz jednocześnie dręczy mnie ta myśl, że mógłby mieć każdą kobietę, bo wszystkie są takie głupie i dają się nabrać na ten

niski głos

przyzwoitą aparycję

inteligentny wzrok

szeroką szczękę

fajne auta

ale nie ja; mnie pociąga jeszcze w nim skurwysyństwo.

Od jakiegoś czasu stosuję psychologię odwrotną (reverse psychology) i zgodnie z jej nurtem udaję, ze on mnie wcale nie obchodozi, że brzydko mówiąc – mam go gdzieś (myślenie życzeniowe?) i kiedy przechodzi obok, zamiast się uśmiechać – robię się smutna, jak chce się zbliżyć – uciekam i generalnie ciężko nam się  spotkać. Jeszcze nie jestem na tyle postrzelona, aby pisać list do redakcji jakiejś gazety z prośbą o pomoc.

Ale dajcie mi czas.

Po prostu on jakiś czas temu powiedział, że przyciąga same wariatki i ja bardzo nie chcę, aby mnie wziął za wariatkę właśnie.

Ale dajcie mi czas.

PS odpisali z redakcji, żeby gościa raczej unikać, więc unikam go konsekwentnie trzeci miesiąc. Czuję, że niedługo będziemy razem.